23 Aralık 2009 Çarşamba

Kavak

Kavak Anadolu Lisesinde okumak bi farklılıktır. En azından adı var yani.
Nerde okuyosun sen?
-Kavak.
Karşındaki öküz bi insansa eğer:
-Oha! tepkisini verir.
Nazik ise:
-Yazık yaa. tarzında bi tepki verir. Sonra her ikisi de sana acır. İlk soru gelir.
-Her gün gidiş geliş mi yapıyorsun?
Evet diyince yine aynı tepkiler. Acıma devam eder. Sonra anlatırsın insanlara okulu falan. Bu sefer hepten acırlar. Sonra geçer bütün acıma hissi. Az daha çok çalışsaydın da daha iyi bi yer kazansaydın tarzındaki söylemler başlar. Bişey anlatcam mesela şimdi.
Geçen sene servise gitmek için yürüyorum. Yol uzun tabi. Yağmur da yağıyodu. Bi polis arabası önümde durdu. Ne yaptım acaba diye düşünmeme vakit kalmadan polis amca nereye gittiğimi sordu. Ana yola yürüyorum dedim. Gel ben götüreyim dedi. Polis olduğu için güvendim bindim. Beni birine benzetmiş aslında. Neyse. Sonra o kutsal soruyu sordu.
*Nerede okuyorsun sen?* 
Kavak Anadolu Lisesi dedim.
Her gün gidip geliyor musun yoksa dedi. Aynadan baktığımda gözlerinin ne kadar büyüdüğünü farkettim. Sonra yazık dedi. Ben de alıştım artık ya. Yol eğlenceli diyip o kadar da kötü olmadığını anlattım. Ama acıma hissi geçmemişti. Hatta şöyle bi cümle kurdu. Benim de kızım var 7'ye gidiyor. Kavak falan yazdırmam ben ona. Haline baksana kızım. Her gün bu saatte kalkılır mı dedi bide. Duymazlıktan geldim teşekkür edip arabadan indim. Hep aynı tepkiler. Hiç değişmedi daha. Neden küçümsüyonuz ki Gavağı? Gavak Samsunun başkentidir. Kimse bilmez bunu. Biz biliyoruz ama.
Okul kötü olsa bile servis kısmı eğlenceli. Tek çekilir yanı bu itiraf ediyorum.
Kavakta okuyorum ben. KAVAK!

Ha bide konuşmam değişiyor sanırım gittikçe. K harfi yerine G harfi kullanıyorum resmen ya.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder